Ik draag in het dagdagelijkse leven lens noch bril. Gewoon, omdat het kan. Als je echter hamer, breekijzer en koevoet ter hand neemt, dan kiest er al eens een brokstuk het luchtruim en kan je daar dus maar beter op voorbereid zijn. Een geoefend bouwvakker zet daarom een veiligheidsbril op de neus.
"Ah ja, zo'n labobril!", zie ik u al denken. Kan best zijn dat u dat zo kent, maar laten we het hier een veiligheidsbril noemen, goed? Labobril klinkt toch wat soft voor een bouwvakker; dat heb ik na een lange overpeinzing besloten. Net of we wat met dampende potjes, erlenmeyers en bunsenbranders zitten te knutselen. Neenee, we doen hier serieus werk, waar de nodige risico's aan verbonden zijn. Best stoer ook en zo. Maar het moet verantwoord blijven. Een base jumper vertrekt uiteindelijk ook niet zonder parachute.
Welnu, zo'n veiligheidsbril vergt toch enige gewenning voor de niet-brildrager. Dat ding heeft klaarblijkelijk een eigen wil, en het laat zich niet zomaar temmen. Opeens dampten bijvoorbeeld de glazen aan. Ik ben er nog niet helemaal uit of dit door temperatuursverschillen tussen binnen en buiten kwam of doordat ik net ervoor extatisch aan het hameren was geslagen. Op een ander moment ontnam die bril me dan weer het zicht wegens een laagje stof. Ook zeer vervelend, want het duurt even eer je dat ten volle beseft. En daar ontstaat dan meteen een nieuw dilemma: maak ik de bril schoon met vochtige, pluisvrije brilpoetsdoekjes van microvezel, of steek ik hem gewoon onder de kraan...
"Ah ja, zo'n labobril!", zie ik u al denken. Kan best zijn dat u dat zo kent, maar laten we het hier een veiligheidsbril noemen, goed? Labobril klinkt toch wat soft voor een bouwvakker; dat heb ik na een lange overpeinzing besloten. Net of we wat met dampende potjes, erlenmeyers en bunsenbranders zitten te knutselen. Neenee, we doen hier serieus werk, waar de nodige risico's aan verbonden zijn. Best stoer ook en zo. Maar het moet verantwoord blijven. Een base jumper vertrekt uiteindelijk ook niet zonder parachute.
Welnu, zo'n veiligheidsbril vergt toch enige gewenning voor de niet-brildrager. Dat ding heeft klaarblijkelijk een eigen wil, en het laat zich niet zomaar temmen. Opeens dampten bijvoorbeeld de glazen aan. Ik ben er nog niet helemaal uit of dit door temperatuursverschillen tussen binnen en buiten kwam of doordat ik net ervoor extatisch aan het hameren was geslagen. Op een ander moment ontnam die bril me dan weer het zicht wegens een laagje stof. Ook zeer vervelend, want het duurt even eer je dat ten volle beseft. En daar ontstaat dan meteen een nieuw dilemma: maak ik de bril schoon met vochtige, pluisvrije brilpoetsdoekjes van microvezel, of steek ik hem gewoon onder de kraan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten